Op een dag pakte ik een taxi en we vertrokken naar de luchthaven. De taxi-chauffeur reed keurig netjes op de rechter rijstrook, toen er plotseling een auto uit een parkeerplaats de weg op schoot. De taxi-chauffeur ging vol in de remmen, slipte en miste de andere auto met een paar centimeter.
De chauffeur van de andere auto schudde met zijn hoofd en begon te schreeuwen naar ons. De taxi-chauffeur lachte en zwaaide naar de man. En echt waar, oprecht vriendelijk. Zo oprecht dat ik vroeg: ‘Waarom doe je dat? Deze man rijdt ons bijna het ziekenhuis in.’
‘Tja,’ zei de taxi-chauffeur, ‘dat is wat ik noem de wet van de vuilniswagen.’ Hij legde uit dat mensen regelmatig vuilniswagens zijn. Ze lopen rond met vuilnis, zoals frustratie, boosheid en teleurstelling. Als hun vuilnis zich opstapelt, moeten ze een plek vinden om het te dumpen. Soms dumpen ze het op mij.
Ik vat dit niet persoonlijk op. Ik glimlach, ik zwaai, ik wens ze het allerbeste en ga vrolijk verder. Ik neem hun vuilnis niet aan. En ik neem hun vuilnis niet mee naar andere mensen op het werk, thuis of op straat.

Een leraar psychologie loopt rond in het klaslokaal en vertelt over het omgaan met stress. De leraar heeft een glas water in zijn hand. Alle leerlingen verwachten de vraag of het glas halfvol of halfleeg is. In plaats daarvan vraagt de leraar met een glimlach op zijn gezicht: ‘Hoe zwaar is dit glas?’
De leerlingen geven antwoorden variërend van 25 gram tot 200 gram.
De leraar antwoordt: ‘Het absolute gewicht doet er niet toe. De zwaarte hangt vooral af van hoe lang ik het vasthoud. Als ik het een minuut vasthoud, is het geen enkel probleem. Na een uur krijg ik pijn in mijn arm. En als ik het glas de hele dag vasthoud, zal mijn arm gevoelloos worden en verlammingsverschijnselen vertonen. Hoe langer ik het vasthoud, hoe zwaarder het wordt.’
De leraar vervolgde: ‘Stress en zorgen zijn als dat glas water. Er even aan denken is geen probleem. Als ik er langer aan denk, zal het me pijn gaan doen. Als ik er de hele dag aan denk, zal het me verlammen. Ik zal tot niets meer in staat zijn.’
Het is belangrijk om stress en zorgen los te laten. Zo vroeg als je kunt. Accepteer je situatie en richt je aandacht op wat je wel kunt doen. Vergeet niet om het glas water op tijd neer te zetten.

In je fantasie ga je nu naar een donker bos...
Middenin dat bos bevindt zich een plek waar geen bomen zijn:...
een beschutte plek waar je tot rust kunt komen...
Er is gras om op uit te rusten,
aan de rand een dikke boom om tegen aan te leunen,
en er stroomt een beek waarin zich het zuiverste water bevindt...
Je vleit je neer tegen de boom, waarvan de stam zich in het zonlicht baadt...
Daar zit je! Je voelt je één met alles om je heen...
... Over je komt een weldadige rust...
Lekker zittend sluit je de ogen.
In de verte hoor je geluiden...
Je luistert scherp of het is wat je dènkt dat het is...
Voor wat waarschijnlijk in aantocht is, ben je hier naar toe gekomen...
Het geluid komt dichterbij... Steeds dichterbij...
Het is nu voor je!
Je opent je de ogen:
Hij is het! Hij, waarop je wachtte:
Voor je staat de oude wijze man met z’n ezel!
“Volg me,” zegt hij vriendelijk en zacht.
De ezel draagt aan beide zijden van zijn romp draagtassen: grote tassen.
Je verbaast je over wat zo’n lastdier aan kan...
Je ziet dat de draagtassen vol met pakjes zitten.
“Kijk naar de inhoud van de tassen,” zegt de oude wijze man.
Er blijken pakjes in te zitten van allerlei formaten, kleine, grote en hele grote...
De draagtas aan de ene kant lijkt zwaarder dan die aan de andere...
Dan zie je.., dat er aan de zwaarste kant een pakje uit de tas valt...
En nog één..... En nog één.............. Nog één......... Het gaat maar door......
“Zie wat er gebeurt,” zegt de oude wijze man:
“Je weet dat mijn ezel de ballast van de mensen draagt! Vandaag draagt hij de jouwe!
Samen moeten we het gewicht ervan zien kwijt te raken.
Een mens moet loslaten om verder te kunnen, weet je...
Raap je pakjes op, en breng ze naar de beek van het zuiverste water...
... De beek zal alles zuiveren wat je er in achter laat...”
(3 à 5 min.)
Dan is de klus geklaard!
De oude wijze man werpt je een glimlach toe.
“Het is goed zo,” zegt hij. “Ga lekker naar je boom terug en rust nog wat uit.
En als je me weer nodig hebt kom ik gewoon weer voorbij...”
(1 min.)
Open rustig weer jullie ogen...
Kom terug in het hier en nu.

Meer weergeven